Op verkenning in Ayacucho

Een stralende zaterdagmorgen met een al even glanzend ontbijt (spiegelei) en twee groepsleden die in het parkje voor het hotel hun vuile schoenen hebben zien schitteren in de handen van getalenteerde schoenpoetsers. Daarna met stadsgids Oscar (The Flash) op weg, een boeiende minireis langs een overdekte markt met zwevende kippen, de 51 verschillende kleuren van breiwol, torenkaasjes van onbekende oorsprong, een mini-kapelletje van een al even mini-Jezus waar onze beminnelijke reisleidster een gans peloton kaarsje doet branden en nog een ganse rits ander exotisch moois.
Na de geuren en kleuren van de markt buiten de stad met gammele taxi's. Naar een wat desolaat plein waar Peruviaans getinte cadeautjes worden verkocht, inclusief pornografisch getinte beeldjes, naast devote kerststalletjes.

In de bescheiden moto-taxi-tjes met gordijn werd ook een deel van de reisafstand overbrugd. Boven de stad uit torent de Mirador waar we een pril bruidspaar zien fier zijn in de zon. Hij in streng zwart, zij in maagdelijk wit. Het dichtertje sluit vriendschap zonder veel woorden met de kleine Brian met de trieste ogen die zich ook berouwvol ontfermt over een aftandse frigobox. In het restaurant bovenop de Mirador worden magen gevuld: Alleen onze wereldfietser Wim waagt zich aan een troosteloos gefrituurde cavia. We kijken streng toe als behoeders van de lokale fauna, twee dames proeven één gram cavia en trekken zich daarna terug in hun door deze kleine daad zondig geworden bestaan.

De zaterdag met gids Oscar 'Flash' Freire wordt historisch beladen afgesloten in het kleine maar pakkende museum van het Lichtend Pad (Sendero Luminoso): een revolutionaire beweging met bij de aanvang hoog Che Guevara-gehalte dat vrij snel ontaarde in pure terreur, waar ook het gewelddadig antwoord van het leger bij aanleunde. Een mager en triest ogend vrouwtje geeft uitleg, haar vader was een van de slachtoffers, verdween en liet een vertwijfeld achter, haar donkere ogen spraken boekdelen.