De rozenkwekerij en workshops DIA

De rozenkwekerij

Vrijdagmorgen  zijn ze met een busje vertrokken naar de rozenkwekerij dat is opgezet m.b.v. hulp van Solid.Onderweg stopten we nog kort bij een winkel waar benodigdheden voor de agrariers worden verkocht. Hier weten de boeren dat ze eerlijke en kwalitatieve producten voor de (bewerking van) hun land kopen. De praktijk is hier vaak dat producten bv verkocht worden van 10 kg, maar er minder in de zak zit. Na zo'n dertig minuten rijden door Ayacucho en bergop over smalle wegen arriveerden wij bij de rozenkwekerij. Deze is 0,5 hectare groot en gelegen op zo'n 3000 m hoogte. Hier is het klimaat het beste voor teelt van deze rozen. De rozen staan in een soort van grote kas gemaakt van wat lijkt op muskietennetten. Deze beschermen de rozen tegen bv (teveel) regen of hagel. De kas met rozen is pas sinds april hier gestart. De rozen die er nu staan zullen binnenkort gesnoeid worden zodat er nieuwe rozen in geent kunnen worden in de kleuren: geel, oranje, roze en rood. Deze worden dan met name verkocht tijdens de feestdagen zoals moederdag, valentijnsdag en allerheiligen. Deze ochtend werkten we met zijn allen aan het wieden van het onkruid, het bemesten en irrigeren van de rozen en het vastzetten van de irrigatiebuizen. Een paar uur later hadden we veel werk verzet en verlieten we vies, vol krassen van de rozen en wat moe, maar wel voldaan weer terug naar Via Via voor de lunch.

Workshops Dia
Na de lunch verdelen we ons in drie groepen voor de verschillende workshops bij Dia samen met de tienermoeders. Er was keuze uit: assertiviteit, hoe omgaan met agressiviteit en creativiteit met kinderen. Allemaal zaten we op locatie bij de locals. De huizen zijn klein en gemaakt van aarde (vloer is ook zo) en hier leven ze vaak met hele families met zo'n 10-12 personen.

Workshop assertiviteit
We vertrokken iets later dan de anderen, maar uiteindelijk belandden we toch op een bus richting onze bestemming. De bestemming was het huis van een hoogzwangere tienermoeder. Tegen de flank van een berg, net buiten de stad in een arme wijk. Met zijn negenen (Wim, Veerle en Winnie) zaten we onder een te klein afdakje, vluchtend voor de regen, terwijl we poppenkast speelden in ons beste Spaans. We brachten een voor de meisjes verhaal over assertiviteit zodat de meisjes zich konden verwezenlijken met verschillende situaties, hoe nee zeggen, hoe opkomen voor zichzelf, allemaal aan de hand van rollenspelen, spelletjes en dergelijke. Enkelen in gezelschap voorzien hun kleine spruiten van borstvoeding als ze er om vroegen. Na afloop moesten we van iedereen foto's nemen voordat we terugkeerden naar Ayacucho stad.

Workshop hoe omgaan met agressiviteit
Willie, Bram, Marco en Annabell trokken over een hobbelige weg naar de rand van de stad om er in een schuurtje zonder elektriciteit bij kaarslicht en onder een zinken dak samen met vooral jonge, maar ook oudere moeders te denken en praten over woede, ruzie en geweld binnen de familie. De vrouwen waren eerst vrij schuchter, maar kwamen gaandeweg toch wel behoorlijk los met soms verrassende reacties. Baby's kregen tussendoor de borst, straathonden paradeerden ongegeneerd door het stalletje. En er werd gelachen, er hing een vriendschap in de lucht. En warmte.

Workshop creativiteit met kinderen
Michiel, Kris, Darja en Ellen zaten bij de workshop creativiteit met kinderen. Na een voorstelronde en wat spelletjes werden we verdeeld en gekoppeld aan de tienermoeders en hun jonge kinderen. Bijvoorbeeld een meisje van 15 die zwanger is van de tweede.Per leeftijdsgroep werden er andere speelgoedjes gemaakt. Met heel simpel materiaal zoals wcrolletjes, karton, lege flessen en zeepflessen werden de mooiste dingen gemaakt. Zo hebben we rammelaars, kubussen en dobbelstenen gemaakt. Iedereen inclusief enkele jongens en mannen die aanwezig waren deden vol overgave mee. De kinderen speelden rustig om ons heen of werden in de gaten gehouden door de jonge zusjes van de moeders: meisjes van tien jaar oud lopen rond met baby's om hier op te passen. Als de baby's huilen, gaan ze gewoon aan de borst en is het weer goed. Doordat het weer slechter werd, onweer en regen, zaten we knus onder de overkapping van een schuurtje en in een huisje. Na een paar uur kon iedereen vol trots zijn/haar speeltjes laten zien. Met zijn allen hebben we hiervan een groepsfoto gemaakt. Kris had voor alle kinderen ballonnen meegenomen dus die kregen dit nog als presentje. Intussen was het wel weer droog en donker en hadden we een mooi uitzicht op de verlichte stad Ayacucho.

's Avonds hebben we gegeten bij Zuca, het restaurant waar ook de meisjes van Dia kunnen werken. Na het eten is iedereen vol indrukken van deze dag weer gaan slapen.