Het inleven is begonnen!

7 oktober 2012 - Ayacucho, Peru

 

Zaterdag 6 oktober: een fantastische dag, alleen wat jammer dat enkele mensen van de groep wat last hadden van hoogteziekte.

Het werd een echte inlevingsdag, wat ook het doel was van deze reis.

's Morgens na het ontbijt werden we in twee groepjes op pad gestuurd om inkopen te doen: één groepje ging naar de supermarkt om water en bier, een tweede groepje ging naar de markt om groenten, fruit en brood aan te kopen; dit was reeds een ervaring op zich. De markten in Zuid-Amerika zijn een echte belevenis, er is een enorme variëteit aan producten, geuren en kleuren. De groenten en het fruit zijn supervers en spotgoedkoop; we haalden ons beste Spaans boven om prei, tomaten, wortels, uien en nog veel meer te kopen en als er al eens een woordje ontbrak was dat geen probleem; de mensen in Ayacucho zijn heel vriendelijk en behulpzaam, helemaal niet beïnvloed door toerisme want deze regio wordt nog vrij weinig bezocht .

Daarna vertrokken we met een minibusje naar één van de projecten van Solid op 50 km van Ayacucho. Daar werd recent een prachtige koeienstal gebouwd voor een 70-tal koeien van Zwitserse origine, geschikt voor melkproductie. De gebouwen en de bijhorende infrastructuur waren tip-top in orde en we waren onder de indruk van de organisatie en de hygiëne, zo kan de stal dienen als voorbeeld tijdens opleidingen van lokale boeren. Alles wordt in goede banen geleid door Xavier die veearts is en al jaren met de boeren uit de regio heeft gewerkt.

Koeien produceren nu eenmaal niet enkel melk maar zijn ook een echte mestfabriek. Om ons goed te laten inleven werden we dan ook meteen ingeschakeld in het onderdeel "mestproductie". We werden ingedeeld in drie groepjes. De kalverenstal moest uitgemest en geschrobd worden; in de koeienstal moest de mest bijeengeveegd, in kruiwagens opgeschept en afgevoerd worden en op het veld werden de koeienvlaaien opengespreid om een betere bemesting te bekomen. Na een paar uur labeur op 3700 m hoogte waren we toch eventjes aan een rustpauze toe.

Ter gelegenheid van ons bezoek werd ook een kalf geslacht. Dit gebeuren op zich was voor de meesten van ons toch een heel speciale ervaring. Daarna kwamen nog een paar taken aan bod: de koeien werden binnengehaald en gevoederd. De kalfjes die onmiddellijk  na de geboorte van de moeder worden gescheiden moesten nog een papfles krijgen en met onze aankopen van de markt en een flink stuk van het pas geslachte kalf gingen we aan de slag voor het avondeten. Het werd een heerlijke stoofpot met lokale accenten.

Doodop maar met een zalig gevoel doken we met veel plezier we in onze "Ayacucho" slaapzak want we werden om 5 uur op het appel verwacht voor een nieuwe inlevingsactiviteit. 

Foto’s

6 Reacties

  1. Wilma:
    8 oktober 2012
    Leuk om bij het ontbijt jullie verslag te lezen en de foto's te zien, wij kunnen het niet ruiken maar bij het mest kruien kan ik me wel wat voorstellen. Hopelijk gaat het de mensen met hoogteziekte snel beter.
  2. Thijs Moons:
    8 oktober 2012
    Voor mij een verrassing dat je weer in Peru bent. is dat om studie redenen ?
    Ik kom van een boerderij waar we ook moesten helpen met het voeren van de dieren. Zo noemden wij dat, jij gebruikt het mooie woord: voederen! Geniet er van ! Thijs.
  3. Lidy Balvers:
    8 oktober 2012
    Hi Marike,

    Wat een kans en belevenis! Je bent een bofkont! Fijn dat dit zo kan.
    Het is net een aflevering van "Boer zoekt vrouw" o.i.d..
    Geniet!
    Liefs, Henri en Lidy
  4. Roos:
    8 oktober 2012
    Dag Joke,
    Misschien is dit wel het 3de reactie, het lukte mij blijkbaar niet echt;
    het ziet er wel allemaal wel tof uit. Het is waarschijnlijk wel lastig om op zo grote hoogte zwaar werk te doen. we volgen jullie iedere dag. geniet er maar van, het zal een hel belevenis zijn.
    groetjes van Pap , Margot en ik
  5. Henk en ymy:
    8 oktober 2012
    Hoi Kris,
    We zien ons berichtje niet terug dus proberen het nog een keer. Misschien zie je het voor 2e x. Maar we vinden het geweldig om je zo te kunnen volgen:-) Zo te zien hebben jullie het heel gezellig met elkaar en zoveel indrukken! Hopelijk ben je niet één die veel last heeft van hoogteziekte maar je staat er op de foto fris en fruitig op maar zal op die hoogte best wel impact hebben bij je bezigheden als boerin hahaha. We zijn erg benieuwd naar nieuwe berichten. Kus
  6. Oma Rini:
    9 oktober 2012
    dit is de vierde keer dat ik een reactie schrijf, maar ik moet het waarschijnlijk nog leren en oefening baart kunst! ik schrijf daarom nog maar eens mijn reactie, die natuurlijk weer anders wordt. Geweldig dat jullie dit alles mee mogen maken. wij kunnen niog heel wat van die mensen leren. Zij krijgen wat hulp omdat ze te arm waren om goed onderwijs te kunnen volgen, maar deze hulp bekostigen ze in wezen nu zelf omdat het van geld is dat van hun eigen producten komt en jullie doen heel wat levenservaring op. en daaar genieten wij ook weer van. Hoop dat jullie fit blijven en in staat zijn om van alles dat jullie meemaken te genieten. Liefs voor de hele groep, ik kijk met spanning uit naar verdere reisverhalen, Oma Rini