Bezoek bij de boeren: Warm welkom bij Carmela

Na een voormiddag rust en voorbereiding op een nacht bij een lokaal Quecha-gezin vertrekken we gepakt en gezakt naar San Miguel. Een rit van 2,5 uur à 3 uur later worden Kris en Veerle gedropt bij Carmela, een klein energiek vrouwtje met een ontwapenende lach. We werden door haar bestrooid met bloemen, kregen een maisdrankje en Carmela toonde ons onze kamer voor de nacht. Het ijs was gebroken.

Gezien de avond vroeg valt in het indrukwekkende Andes-gebergte trokken we nog snel de Palta (Advocado) -boomgaard in waar ook de koeien stonden te grazen. Moisés, de babbelgrage kleinzoon van Carmela, toonde ons hoe de koeien gevoederd worden.

Terug thuis werd het avondmaal bereid terwijl Daniel, de 16-jarige zoon van Carmela, gefascineerd was door Veerle's fototoestel. Hij ontpopte zich tot fotograaf en bekeek nadien enthousiast het resultaat en Veerle's reisfoto's.

We moesten snel onze soep binnenspelen om op tijd te zijn voor de viering in de Pinkstergemeenschap. Onder een prachtige sterrenhemel wandelden we zo'n 20 minuten naar het dorp, waar we stipt op tijd aankwamen om handenklappend de viering te volgen. We waren als gringo's het middelpunt van de belangstelling.

Om half 10 kropen we voldaan onder de wol, na een kort en uitbundig spelletje 'Double' zonder al te veel woorden, dat ons nieuw Peruaans gezin zeker wist te pruimen.

Wist je dat hanen uit San Miguel het verschil niet kennen tussen midden in de nacht en het krieken van de dag? Toch kropen we om 5u relatief uitgerust uit onze Ayacucho-mummieslaapzak. Begroet door een stralende glimlach van moeder Carmela kan de dag niet meer stuk. Wij helpen haar bij het snijden van de papa's (nvdr het zijn hier geen menseneters, 'papa's' zijn gewoon patatten). Terwijl het uitgebreide ontbijt staat te pruttelen, spelen wij met Daniel en Moisés een partijtje voetbal.

Als de kinderen naar school vertrekken mogen we mee het veld in. Midden in een prachtige vallei plukt Carmela vijgen, appelsienen, avocado's en ananaskers. Onze taak is volgens haar vooral om de verschillende soorten te proeven. Ze is terecht heel fier op haar oogst. Bij het voeren van de koeien en het snijden van de klaver voor de cavia's, kippen en konijnen mogen we ook echt de handen uit de mouwen steken. Ondertussen zijn we met 6: Bram, Willie en een buurvrouw kwamen meegenieten. De sfeer altijd warm en gezellig.

Dan is het tijd om naar een volgend gezin te vertrekken. Daar wil Renova een nieuwe, gezonde keuken bouwen in groot formaat. We helpen in de oude keuken mee om 35 porties 'arroz con pollo' klaar te maken: groeten fijnsnipperen, kippenpoten ontvellen, tomatensla met ui maken ... De tijd vliegt en na een flinke portie superverse 'arroz con pollo' vertrekken we terug via-viawaarts.

Onderweg stelt Karina (een spring-in-'t veld medewerkster van Renova) enkele leuke stopjes voor: een meer op 4000m hoogte waar lama's grazen en een bezoek aan 'de obelisk', het herdenkingsmoment voor de Slag van Ayacucho. De douche deed verschrikkelijk veel deugd.