Bezoek bij de boeren: Invasie in Chontaca

5 oktober 2013 - Ayacucho, Peru

's Morgens starten we met een bezoek aan de markt om fruit te halen voor ons bezoek aan de boerderij waar we een nacht zouden verblijven. 's Middags was het dan zo ver, met zijn vijven (Ellen, Darja, Marco, Wim en Michiel) stapten we de bus in voor een twee uur durende rit. Helaas werkt de vananaarbeter.nl hier niet dus staan we op een gegeven moment stil voor wegwerkzaamheden. Het was inmiddels 15u en het leek er op dat we tot 18u zouden moeten wachten voordat we verder konden rijden. Zodoende stapten we uit om op het asfalt een spelletje regenwormen te spelen. Marco bekeek het anders en gooide al zijn charmes in de strijd bij latina Liesbeth om door te mogen rijden. Dit had duidelijk succes want niet veel later mochten we doorrijden. Enkele meters later werden we via een alternatieve route geleid, we switchten van asfalt naar een kronkelige, stijgende zandroute met mooie uitzichten, waarbij we het niet vreemd zouden vinden  als we een pampa cowboy op een lama tegen zouden komen. We werden heen en weer geschud als fruit in een blender, maar dit mocht de pret niet drukken want het landschap was wonderschoon. Op ongeveer 3500 meter hoogte was ons eindpunt: een mooie boerderij in een klein dorpje. Hier werden we welkom geheten door de familie: Daniel&Lucy met de kinderen Marileny en Lizet. Omdat we al laat waren vanwege de wegwerkzaamheden bleven we  met zijn allen daar. Bij deze familie moest er een aanrecht gemetseld worden dus we konden gelijk aan de slag. M.b.v. hoofdlampjes en een kruiwagen (midden in de minikeuken), voelden we ons als mijnwerkers in een Peruaanse keuken. Ondertussen was de vrouw des huizes bezig met het koken van het eten. Al snel konden we aan tafel om te genieten van rijst, quinoa, kaas en bieslook met een lokale kruidenthee waarvan we niet precies weten wat dat was. Tijdens het eten was het erg gezellig met de gringos (vreemdelingen), vier welteverstaan want volgens de meisjes was Marco geen gringo. De avond viel vroeg op deze boerderij dus al snel verplaatsten we ons naar het slaapvertrek. Deze begaf zich op de eerste verdieping van het huis dit was een redelijk grote ruimte waar we met gemak met zijn vijven konden slapen. Er stonden twee bedden en er waren twee losse matrassen om gebruik van te maken. Aan de andere kant van de kamer, afgescheiden door landbouwplastic, sliep de familie. Na presentjes van onze kant te hebben uitgewisseld deden we de lichten uit en gingen we slapen.

Ondanks het geritsel van muizen (?) en vliegende torren hebben goed geslapen en werden we om 5.45 uur gewekt door boer Daniel met de woorden 'Buenas dias que tal amigas'. Na het ontbijt, pan met pindakaas, hagelslag en nutella, gingen we op pad naar de campo met Daniel om zijn aardappelveld te bewonderen. Hier kregen we een indruk wat het werk op het land inhoudt. Vervolgens gingen we terug naar de boerderij. Het was inmiddels gaan regenen dus het werk op het maaiveld werd afgelast. In plaats daarvan zijn we verder gegaan met het werk in de keuken (muur metselen e.d.) en het voorbereiden van de lunch. De kinderen waren die ochtend op school. Zodoende besloten we ze op te halen. We voelden ons als popsterren op het schoolterrein. Nieuwsgierige en verlegen gezichtjes keken ons aan. In de klas van één van de meisjes stelden we ons voor en werden ons vragen gesteld.Eenmaal terug bleek de nieuwe keuken al redelijk vorm te krijgen. Boer Daniel en zijn familie zijn namelijk net in het Renova (kennisonderdeel van Solid) traject gestapt en daar hoort als eerste het installeren van een goede keuken (vorm van hygiëne) bij. Vervolgens zal in het traject de verhoging van de productiviteit  van het boerenbedrijf centraal staan. Dit gebeurt door gerichte kennisoverdracht. Na de lunch vertrokken we verder naar een volgende boer.

Deze boer verbouwt o.a. tuinbonen en bezit 40 hectare land, heeft contact gezocht met Solid om zijn bedrijf te optimaliseren. Onderweg terug kwamen we weer bij dezelfde wegblokkade  de oude bekende Liesbeth tegen. Na een vluchtige groet reden  we verder naar Ayacucho city.

1 Reactie

  1. Lydia Tidhar:
    5 oktober 2013
    Blijkt Marco toch nog goed van pas te komen , gelukkig dat ze hem meegenomen hebben :-)