Vacas y alpacas

Zondag en maandag hebben we de hoogte getrotseerd om een bezoek te brengen aan het koeienbedrijf Avalac van Solid. De zondagochtend werden we al om half 7 aan het ontbijt verwacht. Dat viel nog niet mee na de karaokeoptredens van zaterdagavond, maar na wat koffie, cocathee en jugo de piña, was iedereen klaar voor de lange busrit en waren de keeltjes weer gesmeerd voor de fameuse 90 remix van dj Martijn.

Ondanks de Westerse muziek verliep de reis verder op zijn Peruaans: met vertraging, geplande dingen die niet door gingen, ongeplande dingen die ons blij verrasten en natuurlijk prachtige uitzichten over de Andes. De alpaca´s waren helaas al losgelaten voordat we de boerderij konden bereiken en keken ons van afstand langs de weg na. Bij de alpacaboerderij was ondertussen wel een indrukwekkende kerkdienst gaande met mensen in prachtige kledij en tergend hoog Quechua gezang dat sterk op het Chinees leek. We vervolgden de weg langs een forellenkwekerij waar we konden genieten van de zon en de heerlijke verse vis (mmm trucha!). En zo klommen we langzaam naar steeds grotere hoogten, totdat we na wat oponthoud en een aantal omwegen Avalac bereikten op 3700 meter.

Daar aangekomen begonnen Wim, Martijn en Wouter met de bereiding van het avondeten onder het strenge (en bewonderende) toezicht van de kokkin. Kokende mannen zie je niet veel in het machistische Peru. Na de maaltijd werden de Peruaanse harp en de gitaar te voorschijn gehaald en werden we om beurten getrakteerd op Peruaanse traditionele tokkelklanken met gezang van Rosa en westerse golden oldies van Wim en Martijn.

Door de cocktail van hoogte, slapeloosheid, pittig eten, alcohol, maar vooral de enorme hoogte werd het voor een deel van de groep een zware nacht. Maar sommigen kregen het voor elkaar om om half 6 aanwezig te zijn bij het melken van de koeien en het voeden van de kalfjes. Na een paar jaren met veel tegenslagen begint Avelac steeds beter te lopen. Het is een van de ´profit voor non-profit´ projecten van Solid naast de rozenkwekerij Wayta en de breidames van Manta. In de nabije toekomst zal het project inkomsten genereren voor de sociale projecten van Solid zoals de crisis- en dagopvang voor tienermoeders (DIA en EMMA) en de ondersteuning bij de verbetering van het huishouden, de voeding en het welzijn van de families van de breisters en de boeren (Mama Cuna en Familias Saludables).

Voor dat laatste project, de Familias Saludables, zijn we na het ontbijt met Rosa op stap geweest. Zij is een van de sterke vrouwen van Renova die de gemeenschap in gaat om families voor te lichten over hygiene en gezonde voeding en helpt bij het bouwen van verbeterde keukens (zonder open vuur en met een simpele koelkast), gezondere toiletten en moestuinen/kassen om eigen groenten te verbouwen. We bezochten de familie van het dorpshoofd dat ronduit vertelde over de positieve impact van Solid op hun huis en trots de koelkast, de moestuin en het afvalscheidingssysteem liet zien. Tot een jaar geleden was dit dorpshoofd nog een van de grootste tegenstanders van de komst van Avalac, omdat hij er van overtuigd was dat Solid een bedreiging vormde voor de gemeenschap. Hij wist de omliggende dorpen mee te slepen en een seizoen werd zelfs de watertoevoer naar de veestallen afgesloten. Onder leiding van Rosa heeft Solid echter de gemeenschap weten te overtuigen van hun goede intenties. Dus ondanks een zware start begint Avalac net als de andere projecten van Solid een plek te veroveren in Ayacucho en breidt het effect van Solid uit.

Met een mooie pollaroid van ons voor de familie en zelfgemaakte sleutelhangers van de familie voor ons hebben we afscheid genomen van Llachocmayo en Avalac om terug te keren naar Ayacucho en bij te komen van de hoogte en alle indrukken.