Op bezoek bij het gastgezin

24 oktober 2014 - Ayacucho, Peru

Vanmorgen na het lekker via via ontbijt zijn we er klaar voor .We zijn verdeeld in 2 busjes,we zijn met 5vrouwen Selma en ik die samen in een gastgezin verblijven en Kaat,Greet en Winnie in een ander. Wat begon met een ritje van 1u werd uiteindelijk 5u.maar niet getreurd het uitzicht was super,de wegen zijn in heel slechte staat,hoe verder we de bergen in reden hoe moeilijker maar ze zijn er mee bezig om ze te verbeteren.
Op een bepaalde plaats moesten we 1u. wachten voor we verder mochten. Na een tussenstop om te eten en veel geschud en gerammel op de aardewegen kwamen we aan bij ons gastgezin.We moesten over een modderige pad naar bovenen dan waren ze dan señorita Delia en señor Leonardo.Wat een hartelijke mensen.
We kregen een plaats waar ons gerief mocht staan en werden direct aan het werk gezet om een serre te bouwen, we begonnen eraan onder leiding van een meisje van Renova.Buizen schuren en aan elkaar lijmen,ijzeren staven in de grond slaan,de serre recht zetten,plastic erop en klaar is kees,juist op tijd want de hemelsluizen opende zich en de hagelstenen kwamen naar beneden.
Intussen konden we binnen met de 2 jongste een meisje van 2 Millagras en Leydi van 7 jaar patattjes en kaas eten.
Binnen hadden ze al een kookvuur een gootsteen met stromend water en een voorraad kast om het eten te bewaren.Dank zij de steun van Renova hebben ze dit kunnen maken. Renova heeft hen advies en richtlijnen maar de boeren moeten wel het materiaal betalen en ze krijgen hulp bij het uitvoeren.
De 2 grotere kinderen Ever van 12 en Leyla van 11 jaar kwamen na 1u.stappen thuis van school.
Dan zijn we op pad geweest om nog 2 klanten te bezoeken die een serre hadden geplaatst. Terug bij ons gastgezin kregen we lekker eten en gaven we onze cadeautjes ze waren superblij.
Om 19.00u werden we naar ons slaapkamer geleid,de zware dekens verpletterden ons bijna,maar we hebben bijna 11u.geslapen .
De volgende morgen was Delia al bezig met vuur te maken en te koken, wij hebben pannenkoeken gebakken.
De ganse morgen was het een komen en gaan van gezinnen die kwamen kijken naar de serre.We zijn nog 2 andere gezinnen gaan bezoeken ,de eerste hadden een serre gekocht en hadden alles al voorbereid ,de 2de wilden een nieuwe keuken omdat ze die gezien hadden bij Leonardo,zo zie je duidelijk dat ze willen geholpen worden naar een betere levenskwaliteit.
Terug bij de familie Salvatierra werden we aan het werk gezet om al het gras uit de serre te hakken en de beplanting te doen van sla ,bietjes.Kool enz. Van al dat werk hadden we wat last van de hoogte.
Na de maaltijd soep de nodige foto's en een hartelijk afscheid van de familie moesten we vertrekken.
We moesten ongeveer 2km stappen want de auto kon niet verder door de modder, en plots waren ze daar onze reisgenoten met hun verhalen en belevingen. Onderweg bezochten we nog 2 aardappelboeren, projecten van Renova waar we de nodige uitleg kregen over hun werking .Ze doen echt goed hun werk,en als je ziet hoe hun energie en werk loont zijn ze heel goed bezig ,ik kan maar 1ding zeggen hoedje af voor de mannen en vrouwen van Renova.
Rond 14.00.u waren we terug in Via Via en konden we douchen en wat rusten, want die hoogte doet wat met mijn lijf.Bij het eten hebben we verhalen uitgewisseld en zo waren onze 2 dagen bij ons gastgezin voorbij.
Hasta luego, Dorine

Foto’s

2 Reacties

  1. Lyn Verelst:
    24 oktober 2014
    Dag ambassadeurs!
    Bedankt voor jullie veeltalige verhalen en foto's op deze blog en ook op Facebook! Zo kunnen wij ook een beetje mee beleven! Zalig om te lezen!
    Geniet er nog verder van!
    lyn
  2. Willie verhegghe ( stadsdichter van Ninove):
    24 oktober 2014
    Beste Ayacucho-inleefreizigers anno 2014

    Sta me toe dat ik niet zonder (een forse lading) nostalgie aan oktober vorig jaar terugdenk wanneer ik jullie nu lees: er komen een massa beelden, gevoelens, gesprekken van oktober vorig jaar tot leven en het is alsof ik 's morgens opnieuw ontwaak en 's avonds mijn bedje opzoek in mijn Selva/oerwoud-kamer van de sfeervolle ViaVia op het imposante Plaza de Armas. Ik drink in gedachten opnieuw mijn ochtendthee met cocabladeren, geniet 's avonds van mijn zoveelste zalig glaasje koele Pisco, zie me in het duister en voor het slapengaan nog even het plein oplopen om er gewoon wat stil te staan dromen, genietend van de in hel kunstlicht badende kathedraal. En de boeren zijn er opnieuw, met hun glimlach en werklust, de eenvoud van hun relatieve armoede die in schril contrast staat met onze onmenselijke rijkdom, ik kijk in de verleidelijke ogen der lama's op hun eenzame kille hoogte, ik zie kinderen spelen zonder speelgoed maar met de ingenieuze trucjes van hun ontwapenend kind-zijn